Dezavantajlı sosyal bağlılık bozukluğu /Engelli Sosyal Etkileşim Bozukluğu

Dezavantajlı sosyal bağlılık bozukluğu /Engelli Sosyal Etkileşim Bozukluğu

Tanım

Dezavantajlı sosyal bağlılık bozukluğu (DSED), bir çocuk herhangi bir sebepten dolayı anne babadan uygun beslenmeyi ve şefkat göstermediğinde ortaya çıkabilecek iki çocukluk bağlanma bozukluğundan biridir. Bu yerine getirilmemiş ihtiyaçların bir sonucu olarak, çocuk ebeveynlerle sıkı sıkıya bağlı değildir ve birincil bakım verenleriyle olduğu kadar yabancılarla da rahattır. DSED ayrıca disinhibisyon eki bozukluğu olarak bilinir.

belirtiler

DSED’li çocuklar yetiÅŸkin yabancılardan korkmazlar ve ilk kez yeni insanlarla tanışmaktan çekinmezler. Bunun yerine, aşırı samimi, yabancılara karşı çok konuÅŸkan ve hatta bilinmeyen yetiÅŸkinlere sarılmaya veya sarılmaya bile baÅŸlayabilirler. Bir yabancı, kendisiyle konuÅŸtuÄŸunda veya onlara dokunduÄŸunda çocuk korkusuz göstermez. DSED’li bir çocuk tanıdık olmayan bir kiÅŸiyle birlikte hareket etmekte tereddüt etmeyebilir ve ebeveynlere veya birincil bakıcılara yabancılara yaklaÅŸma izni verilmesini istemez. DSED belirtileri genç yaÅŸlarda devam edebilir, ancak durumun yetiÅŸkinliÄŸe kadar sürdüğü bilinmemektedir.

Nedenler

Uygun olmayan erken bakım ortamları, bir baÄŸlanma bozukluÄŸuna yol açabilir. Altı ay ile 2 yaÅŸ arasındaki bebekler kurumsallaÅŸmış (örneÄŸin, terk edilmiÅŸ veya yetimhanelerde kaybettikten sonra yetimhanelerde bırakılmış), deÄŸiÅŸen veya tutarsız aile ortamlarında (koruyucu bakımda olduÄŸu gibi) zaman geçirmiÅŸ veya travma veya ÅŸiddetli acı çekmiÅŸlerdir. ve devam eden duygusal ve sosyal ihmal, DSED’i geliÅŸtirme riski altındadır. Her ne kadar DSED’in çoÄŸu çalışması post-kurumsallaÅŸmış ve koruyucu çocuklarla yapılmış olsa da, benimsenen veya teÅŸvik edilen tüm çocukların baÄŸlanma bozukluÄŸu geliÅŸtirmediÄŸi söylenemez. DSED’li çocukların sergiledikleri ayrımcılığın, artık çocuÄŸun evlatlık veya koruyucu ebeveynler gibi birincil bakıcılara baÄŸlanma veya baÄŸlanma eksikliÄŸinden bağımsız olduÄŸu düşünülmektedir.

Tedaviler

DSED için psikoterapötik tedavi, çocuÄŸu ve aileyi veya birincil bakıcıları içerir. Çocuk ve aile koÅŸullarının deÄŸerlendirilmesi üzerine, bireysel bir tedavi planı geliÅŸtirilir. Tedavi, çocuk için rahat bir ortamda oyun terapisi veya sanat terapisi gibi etkileyici terapileri içerebilir. Tedavinin amacı, ailenin çocuÄŸun tanısını anlamasına yardımcı olmak ve çocuÄŸun sosyal ve duygusal geliÅŸimini ilerletmek için çocuk ve birincil bakıcılar arasındaki bağı güçlendirmektir. Bazı araÅŸtırmacıların DSED’in aslında bir baÄŸlanma bozukluÄŸu ya da benzer bir baÄŸlanma temeline sahip tamamen ayrı bir bozukluk türü olarak düşünülüp düşünülmeyeceÄŸini sorması önemlidir. Gelecek çalışmalar, bunun böyle olup olmadığını ve tedavi protokollerinin ayarlanması gerektiÄŸine karar vermede yardımcı olacaktır.

Tags: No tags

Leave Your Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *