tıkınırcasına yeme bozukluğu / aşırı Yeme Bozukluğu
Aşırı yeme bozukluğu ya da zorlayıcı aşırı yeme, çok sayıda kalori tüketen kısa bayramlarda yer alan kişileri içerir. Bulimiye sahip olanlardan farklı olarak, bu bölümlerden sonra temizlemezler ve böylece kilo alma eğilimi gösterirler. Genellikle utanç ve depresyon duygularıyla boğuşuyorlar.
Tanım
tıkanırcasına yeme bozukluğu olan insanlar, aynı zamanda aşırı zorlama, aşırı terleme olarak bilinen, ama genellikle aşırı kilolu olmalarına yol açan, tasfiye etmemektedirler. Yem yeme, belirli bir zaman diliminde, benzer durumlarda çoğu insanın aynı zaman diliminde yiyeceğinden kesinlikle daha büyük bir miktar gıda ile karakterize edilir. Binge yiyenler de bölüm boyunca yemek yeme konusunda kontrol eksikliği hissederler.
Aşırı yeme alışkanlıkları, normalden daha hızlı yemek yeme, rahatsız edici bir ÅŸekilde dolu olana kadar yeme, fiziksel olarak aç olmadığında fazla miktarda yiyecek tüketme ve sonrasında kendini tiksindirme veya daha sonra depresif hissetme ile iliÅŸkilidir. Yem yeme genellikle gizlilik içinde veya mümkün olduÄŸunca dikkat çekmeden oluÅŸur. Binge yeme bozukluÄŸu, ABD’de en çok dört milyon yetiÅŸkinin mücadele ettiÄŸi en yaygın yeme bozukluÄŸu olabilir. Kadınlarda, ABD’de erkeklere göre daha yaygındır, fakat tüm ırksal ve etnik gruplardan kadınları eÅŸit derecede etkilemektedir. Bu durum, genel nüfustan daha fazla kilo kaybı tedavisi arayan kiÅŸiler arasında daha sık bulunur. Kendi başına veya ticari ürünlerle kilo vermeye çalışanlar da dahil olmak üzere hafif obezlerin yaklaşık yüzde 15’inde bozukluk vardır. Aşırı yeme, obezite ile iliÅŸkili iken bunlar ayrı kavramlar. ÇoÄŸu obez birey, tekrarlayan binge yemeÄŸine katılmaz.
belirtiler
Hemen hemen herkes zaman zaman ve bazen de koşullara (yani kutlamalar) bağlı olarak, fazla miktarda yemek yemek için kültürel olarak uygun olabilir. Bu durumları abartılı yeme bozukluğundan ayıran şey, kontrol kaybını içeren ve bireysel anlamlı bir sıkıntıya neden olan tekrarlayan yemek yeme epizodlarıdır. Diğer özellikler arasında, çoğu insanın düşündüğü şeyleri yiyerek alışılmadık derecede fazla miktarda yemek, hızlı bir şekilde yemek, rahatsızlık noktasına yemek yemek ve aç olmadığında bile yemek yemeyi içerir. Buna ek olarak, aşırı yemeğe katılan bireyler, ne kadar yedikleri, ya da yeme alışkanlıkları hakkında bıkkın, tiksindirici veya utanç duydukları hakkında utanç duydukları için tek başlarına yemek yiyorlar. Aşırı yeme bozukluğu için kriterleri karşılayabilmek için, binge-yiyen ataklar ortalama olarak, üç ay boyunca haftada en az bir kez. Tanı ayrıca haftada binge-yiyen atak sayısına göre hafif, orta, şiddetli veya aşırı olarak kategorize edilir.
Binge yeme de yeme bozukluÄŸu bulimia nervozada meydana gelir. En sıkı anlamıyla, binge yemeÄŸi bulimia nervozadan ayrıdır, çünkü bulimia’lı kiÅŸiler, genellikle aşırı yemekten sonra kilo almaya devam etmek için bazı aktiviteler yaparlar. Ya kusma ya da diüretik kullanarak temizlerler; hızlılar, uzun süre yemiyorlar; veya yorucu bir ÅŸekilde egzersiz yaparlar.
Dürtüsel olarak aşırı beslenen insanlar, bazen kendilerini utanç ve depresyon üzerindeki bozukluklardan dolayı kendilerini kamu toplantılarından ayırırlar. İşi veya okulu kaçırabilirler. Alışkanlıklarını gizleme kabiliyeti o kadar iyidir ki, çoğu zaman onlara en yakın olan insanlar bile bozukluğa sahip olduklarını bilmezler.
Bozukluk ile ilişkili depresyon, sürekli bir sağlık sorunudur. Düzenli olarak rahatsızlıktan kaynaklanan obezite, diyabet, yüksek tansiyon, yüksek kolesterol, safra kesesi hastalığı, kalp hastalığı ve belirli kanser türlerine de yol açabilir.
Nedenler
Aşırı yeme bozukluğunun gelişimi hakkında çok az şey bilinmektedir. Durum genellikle ergenlik veya genç erişkinlik döneminde başlar, ancak çocukluk veya daha geç erişkinlik döneminde başlayabilir.
Binge yeme bozukluğu, ailede ortaya çıkmaktadır ve bu durum, durumun geliştirilmesine yönelik genetik bir yatkınlığı yansıtır. Bir tıkınırcasına yeme olayının en yaygın öncüsü olumsuz duygudur. Diğer tetikleyiciler arasında kişilerarası stresler, diyet yaparken çok az yemek, vücut imajıyla ilgili olumsuz duygular ve can sıkıcılık sayılabilir.
Tedaviler
Yemeye eğilme eğilimini kontrol etmek için yardım isteyen kişiler için birkaç seçenek vardır. Bilişsel davranışçı terapi, insanlara yeme alışkanlıklarını nasıl sürdürebileceklerini ve sağlıksız beslenme alışkanlıklarını nasıl değiştireceklerini ve zor durumlarda nasıl tepki verdiklerini değiştirmelerini öğretir. Kişilerarası psikoterapi, insanların arkadaşlarıyla ve aileleriyle ilişkilerine bakmalarına ve sorunlu bölgelerde değişiklik yapmalarına yardımcı olur. Antidepresanlar gibi ilaç tedavisi, bazı insanlar için yararlı olabilir.
Burada belirtilen yöntemler eşit derecede etkili gibi görünmektedir, ancak araştırmacılar hala binge yeme bozukluğu için en yararlı tedaviyi bulmaya çalışmaktadır. Diğer terapiler, insanların duygularını düzenlemelerine yardımcı olan diyalektik davranış terapisini (DBT) içerir; antiseizure ilaç topiramat ile ilaç tedavisi; kilo kaybı (gastrointestinal) cerrahi; egzersiz tek başına ya da bilişsel davranışçı terapi ile birlikte kullanılır; ve kendi kendine yardım stratejileri — Kendi kendine yardım kitapları, videolar ve Anonim Overeaters gibi gruplar, bazı insanları yemeğindeki tıkanıklığı kontrol etmede yardımcı olmuştur.
Yeme bozukluğu olan birçok kişi, bireysel bakım, grup veya aile terapisi dahil olmak üzere ayaktan tedaviye ve ayrıca birinci basamak sağlık hizmeti sağlayıcısı tarafından tıbbi tedaviye yanıt vermektedir. Dikkatli tıbbi gözetim altında alınan destek grupları, beslenme danışmanlığı ve psikiyatrik ilaçlar da bazı bireyler için yararlı olduğunu kanıtlamıştır.
Bir yeme bozukluğu yaşamı tehdit eden fiziksel problemlere yol açtığı zaman ya da ilişkili olduğunda, hastane temelli bakım (yatarak, kısmi yatış, yoğun bir ayakta tedavi ve / veya yeme bozukluğu özel bir birim ya da tesiste yatılı bakım dahil) gereklidir. Şiddetli psikolojik veya davranışsal problemlerle.
Kesin tedavi ihtiyaçları bireyden kişiye farklılık gösterecektir. Bir yeme bozukluğuyla mücadele eden herkesin, güvenilir bir sağlık çalışanını kendi bakımını koordine etmek ve gözetlemek için görevlendirmesi önemlidir.
Referanslar
Leave Your Comment