Ergenlik Çağı Ne Zamandır?(psikolog,psikoterapi)

ErgenliÄŸin ne zaman baÅŸlayıp ne zaman sona erdiÄŸi çeÅŸitli görüşlere göre tartışmalı ve deÄŸiÅŸiktir. Kabaca söylenecek olursa, ergenlik buluÄŸ ile baÅŸlar ve gencin eriÅŸkinliÄŸe varmasıyla da biter. Ama, bu gerçekte ne zamandır? 1889’da Ä°ngiliz yazarı Thomas da Quincey şöyle diyordu: “Erkeklik ne zaman, hangi testle, hangi iÅŸaretle baÅŸlar? Fiziksel olarak bir ölçüye, yasal olarak bir ölçüye, ahlak açısından bir üçüncü, düşünsel açıdan da bir dördüncü ölçüye göre baÅŸlar, oysa hiç biri de kesin deÄŸildir.” Aslına bakılırsa, bu deyiÅŸte büyük gerçek payı vardır. Çocuk büyüyüp de fiziksel, biyolojik olgunluÄŸa erince 13-14 yaÅŸlarında biyolojik bakımdan eriÅŸkin fonksiyonlarını yapabilecek duruma gelmiÅŸtir. En azında cinsel fonksiyon söz konusu olduÄŸunda bu böyledir. Buna raÄŸmen, bu yaÅŸta hatta daha sonraki yaÅŸlarda bu genç insan bazı toplumsal kurallar ve yasalar açısında eriÅŸkin iÅŸlevlerine yetkili sayılmamaktadır. ÖrneÄŸin; kiÅŸi bazı ülkelerde 18, bazılarında 21 yaşına gelmeden reÅŸit sayılmaz. Bankadan parasını çekemez. Yasal açıdan özerk deÄŸildir. Nerede oturacağına kendisi karar veremez. Yasal iÅŸlemler karşısında bir veli tarafından temsil edilir.

Bugün biyolojik ve psikolojik olarak erinlik çağını 10-12 yaÅŸalar ile 16-18 , hatta bazı hallerde 20 yaÅŸlar arasındaki dönem olarak kabul ediyoruz. Ne var ki, yüzyıl önce Thomas de Quincey’in de dertlendiÄŸi gibi, bu sınırları hala kesin olarak çizemiyoruz. Ergenlik (Adölesans) jenerik adı altında anılan bu çaÄŸ içinde bir arada tanımlana ama bir birinden oldukça ayrıcalıklar gösteren bir kaç gurubu buluyoruz aslında. Bu konudaki geniÅŸ çapta bilimsel yayınlar, konuyu derinlemesine araÅŸtırmaya çalışmakla birlikte daha henüz bu ayırıma tam bir açıklık getirememiÅŸlerdir

Ergenlik çağını psikolojik kendine özgü görevleri, istekleri ve uyum olanakları olan üç belirgin döneme ayırıp, ayrıca her dönemi de kendine öz cins, ırk ve sosyal sınıf ayrıcalıkları bakımından incelemek yararlı olur. Ergenlik evrenindeki bu ayırım yetersizliği aslında bu kavramın yeniliğinden gelmektedir. Ergenliğin kültürel açıdan tanınması endüstri devriminin bir yan ürünüdür. Endüstri devriminden önce artık biyolojik açıdan çocuk olmayan, fakat erişkin rolüne de, özellikle iş ve meslek bakımından, hazır olmayan böyle bir ara sınıf yoktu. Eskiden kişi biyolojik değişimiyle birlikte yavaş yavaş çocuklukta erişkinliğe geçer ve bu her iki dönemde birbiriyle sürer giderdi. Ayrıca, erişkinliğe hazırlıkta yavaş yavaş hatta daha çocukluk yıllarından başlayarak ilerler ve çocuklar ilerde benimseyecekleri erişkin rolleri doğrudan doğruya gözlemleyerek öğrenirlerdi. Bazı ilkel gruplar da bir takım törenler ve sınamalar da bulunup çocukluktan erişkinliğe geçişi belirlerlerdi.
DoÄŸa koÅŸullarına sıkı sıkıya bağımlılık içinde ve insan gücüne dayanan yaÅŸam örneklerinde gencin bedensel gücü, cesaret gösterileri acıya dayanıklılık dereceleri bu büyümeyi saptayan ölçüler olurken, daha sonraları mistik ve dinsel bazı törenler de artık simgesel nitelikte bile olsa, günümüzde bu ilkel törenlerin izlerini taşımaktadırlar. ÖrneÄŸin; Hıristiyanlık’ taki konfirmasyon ya da Museviler’deki barmitzva törenleri kiÅŸinin çocukluktan çıkıp o toplumun eriÅŸkinler grubuna katılmasının eriÅŸkinliÄŸin sorumluluklarına hazır olmasının baÅŸlangıcını belirten simgesel davranışlardır. Ne var ki, günümüzün endüstrileÅŸmiÅŸ toplumlarında bu törenler asıl anlamlarını çoktan yitirmiÅŸ simgeler olarak kalmakta ve ergenin oluÅŸumu içinde bulunduÄŸu toplum koÅŸullarına göre süregitmektedir. Toprakla uÄŸraÅŸan ve geniÅŸ aile geleneÄŸinin hala egemen olduÄŸu kırsal kesim toplumlarında ergenlik baÅŸlı başına psikolojik ya da sosyal bir olay olmazken, endüstrileÅŸmiÅŸ tüketici, kentsel kesim toplumlarında ergenlik çağı sorunları önemli boyutlara ulaÅŸmış olarak belirmektedir.

Ortalama insan yaÅŸamının hemen hemen 1/10’unu kapsayan bir dönem olan ergenlik çağı kiÅŸinin yaÅŸamının önemli deÄŸiÅŸikliklerini içeren bir çaÄŸdır. ErgenliÄŸin baÅŸlangıcında kiÅŸinin biyolojik durumunda, sonunda ise, psiko-sosyal durumunda bir deÄŸiÅŸiklik bulunmaktadır. Böylece bu dönemin baÅŸlangıcı da, sonu da birer kiÅŸisel kriz demektir. Dolayısıyla, bugün artık oldukça uzun bir süre içinde kabul edilen ergenliÄŸi “erken”, “orta” ve “geç dönem”ler olarak ayırt etmek olasıdır (Koptagel-Ä°lal, 1991).

şişli psikolog,istanbul psikolog, mecidiyeköy psikolok,çocuk psikoterapist ,psikolog, osmanbey psikolog

Uzman Klinik Psikolog HaÅŸim BELTEN

PSÄ°KOHELP

şişli Şubemiz: Fulya Mah. Ortaklar Cad. Mevlüt Pehlivan Sok. Şıpka Apt.  No:4  Daire:11  mecidiyeköy / İstanbul