Keder güçlü bir duygudur. Acı verici ve yorucu. Bu nedenle, bazen bu duygularla yüzleşmekten kaçınmak daha kolay görünüyor. Bununla birlikte, bu yaklaşım geçerli uzun vadeli bir çözüm değildir. Gömülü keder kendini daha sonra fiziksel ya da duygusal hastalık olarak gösterebilir. Hüzünle çalışmak ve duygularınızı ifade etmenize izin vermek, iyileşmeniz için size yardımcı olacaktır.yas süreci

“Keder çalışması”, günlük hayatına devam etmeden önce bir memurun tamamlaması gereken aşamaları içerir. Bu süreçler, ölen kişiden ayrılmayı, onsuz bir dünyaya yeniden ayarlamayı ve yeni ilişkiler kurmayı içerir. Ölen kişiden ayrılmak için, bir kişi sevilen kişiye verilen duygusal enerjiyi yeniden yönlendirmek için başka bir yol bulmalıdır. Bu, merhumun sevilmediği ya da unutulmaması gerektiği anlamına gelmez, fakat memurun duygusal tatmin için başkalarına dönmesi gerekir. Yastaki rolleri, kimlikleri ve becerileri, ölmüş olan kişi olmadan bir dünyada yaşamaya devam etmek için değişebilir.yas süreci

Kendinizi kederlerken ihmal etmemek önemlidir. Düzenli, sağlıklı yemekler yemeye çalışın. Yemek hazırlama çok zorsa, gün boyunca birkaç küçük atıştırmalık yemeyi deneyin.yas süreci

Yas, hem fiziksel hem de duygusal olarak son derece yorucu. Kişinin acı duyması sadece ölen kişi için değil, aynı zamanda insan ile yerine getirilmemiş istek ve planlar için de geçerlidir. Ölüm genellikle insanlara geçmiş kayıpları veya ayrılıkları hatırlatır. Yas, aşağıdaki üç aşamaya sahip olarak tanımlanabilir: yas süreci

• Ölen kişiyi geri getirme dürtüsü
• Dağınıklık ve üzüntü
• reorganizasyon

Depresyon, kederli ortak özellikleri paylaşır, ancak düşündüğünüz ve hissettiğiniz yolu tamamen ele geçirebilir.

Depresyon belirtileri şunlardır:

• Gitmeyecek veya hafiflemeyen üzücü veya “boş” bir ruh hali
• Sürekli umutsuzluk duyguları veya değersizlik
• Kendiyle olumsuz bir meşguliyet

Yaşlılardaki depresyon, intihar, kalp krizi ve diğer nedenlerden dolayı ölümle bağlantılıdır. Resmi tedavi veya destek grubu katılımı ile şiddetli belirtileri iyileştirmek için çok şey yapılabilir. Kendinizin veya tanıdığınız birinin kayıpla başa çıkmakta güçlük çektiğini düşünüyorsanız, profesyonel yardım almak önemlidir. Bir aile hekimi sıklıkla yardımcı olabilirken, yaslı danışma veya tedavi uygun olabilir.

Keder danışmanlığı normal yas tepkileri olan yas tutkunlarına yas tutma görevleri ile yardımcı olur. Keder danışmanlığı profesyonel eğitimli kişiler tarafından ya da yaslı insanların birbirlerini desteklediği kendi kendine yardım gruplarında sağlanabilir. Tüm bu hizmetler bireysel veya grup ayarlarında mevcut olabilir.

Keder danışmanlığının amaçları şunlardır:

• Normal yas tutmayı açıklamak ve bu konuda konuşarak kaybını kabul etmek için yaslıları cesaretlendirmek
• Kayıplarla ilgili duyguları tanımlamak ve ifade etmek için yaslılara yardım etmek (örneğin, öfke, suçluluk, kaygı, çaresizlik ve üzüntü)
• Ölenlerden duygusal olarak ayrılmanın yanısıra, bağımsız kararlar vermek ve yalnız yaşamak için yardım etmek
• Yargılamanın kendi baş etme yöntemlerini anlamasına yardımcı olmak
• Bireyler arasındaki yas tutmanın farklılıklarını tanımlamak
• Sürekli destek sağlanması
• Doğum günleri ve yıl dönümleri gibi önemli zamanlarda destek sağlamak
• Gerekirse başa çıkma problemlerini tanımlamak ve gerekirse profesyonel acı tedavisi için önerilerde bulunmak

Keder tedavisi, daha ciddi yas tepkileri olan kişilerle birlikte kullanılır. Yas terapisinin amacı, yaslı insanın ölen kişiden ayıran problemleri tanımlamak ve çözmek. Ayrılma zorlukları ortaya çıktığında, fiziksel ya da davranışsal sorunlar, gecikmiş ya da aşırı yas, çatışmalı ya da genişletilmiş yas ya da beklenmedik yas gibi görünebilirler.yas süreci

Keder terapisinde, yaslı ölen hakkında konuşur ve ölümle ilgili beklenen bir duyguyu yaşamakta olup olmadığını anlamaya çalışır. Keder terapisi, yas tutmanın öfke, suçluluk veya diğer olumsuz ya da rahatsız edici hislerin, ölen kişinin hakkında daha olumlu duygular olarak aynı anda var olabileceğini görmesine izin verebilir.yas süreci

İnsanlar başkalarıyla güçlü bir bağlanma ya da bağlanma eğilimi gösterirler. Bu bağlar, ölümde olduğu gibi kırıldığında, güçlü bir duygusal tepki ortaya çıkar. Bir kayıptan sonra, bir kişi yas sürecini tamamlamak için belirli görevleri yerine getirmelidir. Yasanın bu temel görevleri arasında, kaybın meydana geldiğini, kederin fiziksel ve duygusal acısını yaşayarak, hissederek, sevilen olmadan hayata uyum sağlayarak ve sevilen insandan duygusal olarak ayırarak ve onsuz da devam ederek kabul etmeyi içerir. Yasanın bitmeden önce bu görevlerin tamamlanmış olması önemlidir.yas süreci

Acı terapisinde, yas tutanların üzüntüsüyle çalışmasına yardımcı olmak için altı görev kullanılabilir:

1. Acı verici üzüntü ile ilgili değişikliklerin yaşanması, ifade edilmesi ve ayarlanması becerisini geliştirmek.
2. Başa çıkmak için etkili yollar bulun.
3. Ölen kişiyle sürekli ilişki kurmak.
4. Sağlıklı kalın ve çalışmaya devam et.
5. İlişkileri yeniden kurun ve başkalarının deneyimlenen kederle empati kurmakta zorluk yaşadığını anlayın.
6. Kendileri ve dünyaları için sağlıklı bir imaj geliştirin.

Kederdeki komplikasyonlar, önceki kayıplardan çözümlenmemiş keder nedeniyle ortaya çıkabilir. Bu daha önceki kayıplar için üzüntü şu andaki acıyı ele almak için yönetilmelidir. Keder tedavisi, yas sürecine yönelik tıkanıklıklarla uğraşmayı, ölmüş olanlarla bitmemiş herhangi bir işi tanımlamayı ve ölümden kaynaklanan diğer kayıpları tanımlamayı içerir. Yaslılar, kaybın kesin olduğunu ve yas döneminden sonra resim hayatına başladıklarını görmelidir.yas süreci

Karma keder

Komplike yas tepkileri komplike olmayan yas tepkilerinden daha karmaşık tedaviler gerektirir. Uyum bozuklukları (özellikle depresif ve endişeli duygudurum veya rahatsız edici duygu ve davranışlar), majör depresyon, madde kötüye kullanımı ve hatta travma sonrası stres bozukluğu komplike yasın sık karşılaşılan sorunlarından bazılarıdır. Komplike yas, semptomların uzatılmış süresi, semptomların neden olduğu günlük yaşamın bozulması veya semptomların yoğunluğu (örneğin, yoğun intihar düşünceleri veya eylemleri) ile tanımlanıryas süreci

Karmaşık veya çözümlenmemiş yas, keder ve yasın tamamen yokluğu, normal keder tepkisi, gecikmiş yas, çelişkili keder veya kronik yasın deneyimlenmesi gibi devamsızlık olarak görülebilir. Kırılgan bir kederle karşılaşma şansına katkıda bulunan faktörler arasında ölümün aniden oluşu, yastaki kişinin cinsiyeti ve merhumla olan ilişkisi (örneğin, yoğun, aşırı yakın veya çok çelişkili bir ilişki) bulunmaktadıryas süreci

Majör depresyona dönüşen keder reaksiyonları tedavi gerektirir. Ölen kişinin herhangi bir hatırlatmasını önleyen, ölen kişinin sürekli olarak düşündüğü ya da düşlediği, ya da ölen kişinin herhangi bir hatırlatmasında korktuğu ve paniğe kapıldığı biri, travma sonrası stres bozukluğundan muzdarip olabilir. Madde kötüye kullanımı, sıklıkla ağrılı hislerin kaybolması ve uykusuzluk gibi semptomların ortaya çıkması girişimlerinde ortaya çıkabilir ve bunlar da tedavi edilmelidir.yas süreci

Çocuklar ve Keder

Çocukların ve yetişkinlerin yas tuttuğu farklılıklar vardır. Yetişkinlerin aksine, yaslı çocuklar sürekli ve yoğun duygusal ve davranışsal üzüntü tepkileri yaşamazlar. Çocuklar sadece kimi zaman ve kısaca üzüntü gösterebilirler, fakat gerçekte bir çocuğun üzüntüsü genellikle bir yetişkinden daha uzun sürer. Bu, bir çocuğun yoğun duyguları deneyimleme yeteneğinin sınırlı olmasıyla açıklanabilir. Çocuklarda yas çocuk tekrar yaşlandıkça tekrar tekrar ele alınabilir. Kölelik, zamanla devam eden bir süreç olduğundan, çocuklar, özellikle kampa gitmek, okuldan mezun olmak, evlenmek ya da kendi çocuklarını doğurmak gibi önemli zamanlarda, kayıpları tekrar tekrar düşüneceklerdir.yas süreci

Çocukların kederleri yaşlarına, kişiliklerine, gelişim evrelerine, ölümle ilgili daha önceki deneyimlere ve ölen kişilerle olan ilişkilerine bağlı olabilir. Çevre, ölüm sebebi ve aile üyelerinin birbirleriyle iletişim kurma ve aile olarak devam etme kabiliyeti de kederleri etkileyebilir. Acıyı etkileyebilecek faktörler arasında çocuğun sürekli bakım ihtiyacı, çocuğun duyguları ve hatıraları paylaşma fırsatı, ebeveynlerin stresle baş edebilme yeteneği ve çocuğun diğer yetişkinlerle sürekli ilişkileri bulunmaktadır.yas süreci

Kederli çocuklar duygularını yetişkinler kadar açık göstermeyebilirler. Kederli çocuklar, ölen kişinin üzerine çekilemez ve üzerinde durmayabilir, bunun yerine kendilerini aktivitelere atabilir (örneğin, bir dakika kadar üzücü olabilir ve bir sonraki oyuncu). Çoğunlukla aileler çocuğun gerçekten anlamadığını ya da ölümün üzerinden geçtiğini düşünür. Ikisi de doğru değil; Çocukların akılları onları işlemek için çok güçlü olanlardan korur. Çocuk yaslanma süreleri kısalır, çünkü yetişkinler gibi düşüncelerini ve duygularını düşünemezler. Ayrıca çocuklar keder hakkında duygularını kelimelere sokmakta zorlanıyorlar. Bunun yerine, davranışları onlar için konuşur. Acı çeken çocukların davranışlarında güçlü öfke duyguları ve terk etme ya da ölüm korkusu ortaya çıkabilir. Çocuklar genellikle ölüm oyunlarını duygularını ve endişelerini anlamanın bir yolu olarak oynarlar. Bu oyunlar çocuklara aşinadır ve duygularını ifade etmek için güvenli fırsatlar sunar.yas süreci

Çocuk Keder ve Gelişim Aşamaları

Farklı gelişim aşamalarındaki çocukların farklı ölüm ve ölüm olaylarına dair farklı anlayışları vardır.

Bebekler

Bebekler ölümleri tanımıyor, ancak kayıp ve ayrılık duyguları ölüm bilincini geliştirmenin bir parçası. Annelerinden ayrılan çocuklar, sersem, sessiz ve gülümseyerek ya da cooing yanıt vermeyebilir; Fiziksel değişiklikler (kilo kaybı) geçirebilirler, daha az aktif olabilirler ve daha az uyuyabilirler.yas süreci

2 ila 3 yaş arası

Bu yaştaki çocuklar genellikle ölümle uykuyu karıştırırlar ve 3 yaşından itibaren endişe yaşayabilirler. Konuşmayı bırakabilirler ve genel bir sıkıntı hissedebilirler.

3 ila 6 yaş arası

Bu yaşta çocuklar ölümü bir tür uyku olarak görürler; Kişi hayatta, ancak sadece sınırlı bir şekilde. Çocuk ölümden yaşamı tamamen ayıramaz. Çocuklar, gömüldükten sonra bile kişinin hala yaşamakta olduğunu düşünebilir ve ölenler hakkında sorular sorabilir (örneğin, ölen kim nasıl yenir, tuvalete gider, nefes alır ya da oynar?). Küçük çocuklar ölümün fiziksel olarak gerçekleştiğini bilir, ancak geçici veya geri dönüşümlü olduğunu düşünür. Çocuğun ölüm kavramı büyülü düşünmeyi içerebilir. Örneğin, çocuk düşüncelerinin başka bir kişinin hasta olmasına veya ölmesine neden olabileceğini düşünebilir. 5 yaşın altındaki çocuklara yaslanmak, yemek yemek, uyumak ve mesane ve bağırsak işlevlerini kontrol etmekte zorlanabilir.yas süreci

6 ila 9 yaş arası

Bu yaştaki çocuklar genellikle ölüm hakkında meraklıdır ve öldüğünde kişinin vücuduna ne olduğu hakkında sorular sorabilir. Ölüm, bir iskelet, hayalet, ölüm meleği ya da bogeyman gibi yaşayan insandan ayrı bir kişi ya da ruh olarak düşünülür. Ölümü son ve korkutucu olarak görebilirler, fakat çoğunlukla yaşlı insanlara (ve kendilerine değil) bir şey olarak görebilirler. Kederli çocuklar okuldan korkabilir, öğrenme problemleri yaşayabilir, antisosyal veya saldırgan davranışlar geliştirebilir, kendi sağlıkları hakkında aşırı endişe duyabilir (örneğin hayali hastalığın belirtilerini geliştirebilir) veya başkalarından çekilebilir. Ya da, bu yaştaki çocuklar çok fazla bağlı olabilir ve onların bakıcılarına yapışabilir. Çocuklar genellikle üzüntülerini açıkça göstermek yerine, daha saldırgan ve yıkıcı hale gelirler (örneğin, okulda hareket etmek). Bir ebeveyn öldüğünde,yas süreci

9 yaş ve üstü

Çocuk 9 yaşına geldiğinde ölümün kaçınılmaz olduğu ve bir ceza olarak görülmediği bilinmektedir. Bir çocuk 12 yaşına geldiğinde ölüm, son ve herkesin başına gelen bir şey olarak görülür.

Tedavi — Çocuklara Özel

Çocuğun yas tutma süreci çocuğa ölümle ilgili açık ve dürüst olmak suretiyle daha kolay hale getirilebilir. Ölüm hakkında konuşmak, konunun tabu olduğunu ve bir çocuğun kayıpla başa çıkmasına yardımcı olmadığını gösterir. Açık, doğrudan bir dil kullanın. Açıklamalar basit ve basit olmalıdır. Çocukları şaşırtmak ve uyarmak için “O öldü” ya da “Onu kaybettik” gibi örtülerden kaçınılmalıdır. Her çocuğa, anlayabildiği kadar ayrıntı kullanarak gerçeği söylemesi gerekir. Çocuğun sahip olabileceği soruları dinleyin ve bunları mümkün olduğunca cevaplamaya çalışın. Çocukların genellikle kendi güvenceleri konusunda güven duymaları gerekir; çünkü çoğu zaman kendileri veya hayatta kalan bir ebeveynin de öleceğini düşünürler.yas süreci

Bir anma töreni planlıyorsanız, çocuğu düzenlemelere ve törene dahil etmeye çalışın. Bu olaylar çocuklara (ve yetişkinlere) sevdiklerini hatırlamaya yardımcı olur. Çocuklar cenaze törenlerine veya anma törenlerine katılmaya zorlanmamalıdır, ancak en rahat hissettikleri olayların bölümlerine katılmaları için teşvik edilmelidirler. Çocuğun cenaze, uyanma ya da anma törenine katılmak istemesi halinde, önceden ne bekleyeceğine dair tam bir açıklama yapılmalıdır. Çocukları duygularını ifade etmeye teşvik etmeyi deneyin. Hayatta kalan ebeveyn, çocuğa tüm dikkatini vermek için kendi üzüntüsüyle çok fazla özürlü olabilir. Bu nedenle, tanıdık bir yetişkin veya aile üyesinden destek son derece yardımcı olabilir.yas süreci